در نشست زنان در هزارتوی سیاست مطرح شد؛
ایده سهمیه بندی جنسیتی برای زنان قابل قبول نیست
بلاگ سان: به گزارش بلاگ سان، به اعتقاد کارشناسان فرصت بیشتر به زنان از راه سهمیه گذاری ارزیابی سنگین تری را هم برای آنان به همراه می آورد. به همین جهت ایده سهمیه بندی جنسیتی، ایده قابل قبولی نیست.
به گزارش بلاگ سان به نقل از مهر، نشست «زنان در هزارتوی سیاست» به همت یک گروه فرهنگی آموزشی در روز دانشجو با محوریت نقش زنان در سیاست برگزار گردید.
فاطمه قاسم پور، رئیس فراکسیون زنان مجلس و عضو هیأت علمی پژوهشکده زن و خانواده و بهاره آروین، عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس و عضو سابق شورای شهر تهران میهمانان این نشست بودند. در جریان این نشست موضوعات مهمی نظیر بحث سهمیه بندی حضور زنان در مناصبی مانند نمایندگی مجلس و عضویت شورای شهر، نسبت میان عرصه اجتماعی و عرصه سیاسی، تاثیر فرهنگ عمومی و استانداردهای موجود و… عنوان شد.
در ابتدای این نشست زهراسادات رضوی علوی، مجری کارشناس برنامه توضیحاتی در رابطه با نسبت میان این مورد و دانشجویان بیان کرد.
وی برگزاری چنین نشست هایی را از آن جایی مهم دانست که به دغدغه دانشجویان فعال پرداخته می شود و سبب می شود این دسته از دانشجویان امیدوار شوند که امکان ادامه پیدا کردن فعالیتهای دانشجویی و بعضاً آرمان گرایانه شان در بستر جامعه وجود دارد و ذات این امیدوار شدن به رشد فعالیت دانشجویی و هدفمندی آن کمک می نماید و در اصل کمک می نماید تا دانشجویان فعال (در این حوزه، دختران دانشجوی فعال) پله های بعدی فعالیت خودشان را ببینند.
برای شروع بحث مجری این سوال را از میهمانان بیان کرد که جایگاه امروز زنان در سیاست و جامعه را چطور ارزیابی می کنید و آیا این جایگاه مطلوب هست؟
قاسم پور اظهار داشت که قبل از هر چیز باید دانست حضور افراد مختلف با افکار و نظرهای متفاوت سبب تضارب آرا می شود و می تواند به ذات مفید باشد؛ چون که در این جنس نشست ها و رویدادها ما به دنبال هم افزایی و منقح کردن بحث هستیم و در این جلسه هم همین گونه است.
وی تصریح کرد: در دیماه سال قبل رهبر معظم انقلاب در سخنرانی خود در پاسخ به مطالبات مطرح شده در محضر ایشان عنوان کردند که این مسئله (حضور زنان در تصمیم گیری و تصمیم سازی) ذهن ایشان را هم مشغول کرده است. در نتیجه اهمیت این مورد در مقام بررسی بر کسی پوشیده نیست.
این عضو هیأت علمی پژوهشکده زن و خانواده در ادامه و در پاسخ به سوال مجری اظهار داشت: اگر پاسخ سوال را از منظر کمی بسنجیم اساسا پاسخ، بله نیست اما می توانیم این مسئله را از این منظر بررسی نماییم که حضور زنان در زمینه سیاست و سیاستگذاری به چه نسبتی باید اتفاق می افتاد و نیفتاده است.
وی افزود: از حیث کمی مسئله حضور زنان مساله اصلی ما نیست هر چند قائلم که مسائلی در کشور وجود دارد که حضور زنان در زمینه سیاست و سیاستگذاری در آنها پیشران است و تاثیر مستقیم دارد و زنان تاثیر بی بدیل و ویژه ای دارند همچون عرصه مسائل زنان و خانواده. در واقع برداشت از گفتمان انقلاب آن است که زنان به مثابه مردان باید در مقدرات اصلی کشور حضور داشته باشند؛ یعنی منعی وجود ندارد. در نتیجه همه ما تکلیف و مسئولیت داریم.
قاسم پور با بیان اینکه رویکرد انقلاب اسلامی در حوزه زن، برخاسته از مسئولیت اجتماعی است، افزود: افراد بر مبنای سلایق و توانایی ها و علایق این مسئولیت را ایفا می کنند. بنابراین، اصل و فرع حضور زنان در سیاست و سیاستگذاری را باید به بحث قرار دهیم.
در ادامه بهاره آروین صحبت خویش را این گونه شروع کرد که روز دانشجو مثل روز جهانی زن و روز زن در تقویم کشور خودمان بیشتر از تبریک جای تأمل دارد. این روز نماد مقاومت در مقابل ظلم است. همینطور تلاقی دو حوزه زن و دانشجو از منظر مقاومت و اعتراض در نقش دانشجو در مقابل ستم و تبعیض سیستماتیک نسبت به زنان از اهمیت بیشتری هم برخوردار می باشد و قابل تأمل تر هم است.
وی در رابطه با این مساله که آیا به لحاظ کمی، حضور زنان برای ما مساله مند است یا نه، بیان نمود: این مورد از آن دسته مسائلی است که می بینیم تناسبی میان نقش پذیری زنان در جامعه با نقش پذیری آنان در سیاستگذاری وجود ندارد. سهم زنان از بازار کار ایران زیر ۱۵ درصد است در حالیکه نرخ ورود به دانشگاه برای زنان به نسبت مردان برابر و حتی در سال هایی بیشتر و ۶۰ به ۴۰ است.
نکته دیگری که این عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس بیان کرد آن است که در بحث سیاست دست حکومت بازتر است تا در بازارکار و اقتصاد؛ در واقع حکومت توان سیاستگذاری هایی که به نفع افزایش حضور زنان در زمینه سیاست باشد را دارد.
در ادامه این عضو سابق شورای شهر تهران از تجربه خودش در استفاده از سهمیه حضور زنان در مناصب سیاسی گفت و آنرا اتفاق مثبتی دانست. ازاین رو او بیان کرد که سهمیه بندی جنسیتی به شرط واقع بینانه بودن و بنا شدن بر اساس پتانسیل های موجود زنان در جامعه مطالبه ناموجهی نیست.
در ادامه آروین این سوال مهم را مجدداً بیان کرد که چرا اساساً عرصه تغییرات در سیاست و سیاستگذاری دنباله روی تحولات اجتماعی نیست؟ و در توضیح آن بیان نمود: جریان اصلی (main stream) سیاست را آقایان تعیین می کنند. یکی از علل مهم آن تعداد بالاتر آن هاست. امکان دارد این سوال را طرح نماییم که آیا حضور زنان با حضور آقایان متفاوت است؟ بله، خیلی فرق می کند. مثل عرصه اقتصاد. در هر دو عرصه جریان اصلی چگونه کار کردن را آقایان تعیین می کنند؛ چون تعدادشان بیشتر است استاندارد درست و مطلوب کار کردن را آنها تعیین می کنند. خیلی مثال های واقعی هم دارد؛ بعنوان مثال زمانیکه در زمینه مدیریت قرار می گیرید به کرات با جلسات خارج از ساعات اداری مواجه می شوید. واضح است که در این صورت حضور خانم ها و آقایان متفاوت می شود. در اینجا خانم مجبور است به این مدل تن بدهد؛ چون تعداد خانم ها کمتر است.
وی تأکیدکرد: بحث کمیت حضور را دست کم نگیریم؛ چون که تبعات دارد و خواهد داشت و زنان را مجبور می کند که خودشان را با الزامات عرصه سیاست و اقتصاد تطبیق دهند درحالیکه باید به عکس باشد و عرصه سیاست و اقتصاد خودشان را با الزامات و مقتضیات حضور زنان تطبیق دهند.
سپس در ادامه فاطمه قاسم پور، رئیس فراکسیون زنان مجلس در رابطه با کمیت حضور زنان این سوال را بیان کرد که باید دید ایده سهمیه بندی جنسیتی چقدر با حضور اثربخش نسبت دارد؟
وی افزود: تجربه و شواهد ثابت کرده و می کند که خواست عمومی زنان برای حضور سیاست و سیاستگذاری کشور هنوز کم رنگ است؛ یعنی حتی جایی که مقدمات فراهم شده هم شاهد حضور خیلی کم رنگ زنان هستیم. ایشان در ادامه مثال انتخابات پیش روی مجلس شورای اسلامی را مطرح نمودند که در آن زنان ثبت نامی حدود ۱۲ درصد داشتند.
وی مساله دوم و مهم تر را این گونه بیان نمود: مهم ترین مساله ما اینست که قاعده هرم فعالی در نسبت با عرصه سیاست و سیاستگذاری نداریم. همینطور سیستم ارتقایی مناسب نداریم. به همین جهت وقتی که در قانون انتخابات یکی از شروط، داشتن ۵ سال سابقه اجرایی می باشد تعدادی از زنان نمی توانند از مرحله پیش ثبت نام بالاتر نمی روند. بحث بعدی هم آن است که ما جریان های اجتماعی و جریان های سیاسی ناظر بر حضور زنان را هم نداریم. چه در جریان اصول گرایی چه در جریان اصلاح طلبی همین حالا چند حزب و تشکیلات مؤثر زنان در جریان های سیاسی اثرگذار هستند؟
سپس قاسم پور از سخت گیری های مضاعف بر زنان گفت و بیان نمود: فرصت بیشتر به زنان از راه سهمیه گذاری ارزیابی سنگین تری را هم برای آنان به همراه می آورد. به همین جهت ایده سهمیه بندی جنسیتی، ایده قابل قبولی نیست.
بهاره آروین هم ضمن تأیید نکات مطرح شده بیان نمود: ما در شهرداری تهران زمانیکه سهمیه بندی قرار می دادیم همواره این دغدغه را داشتیم که مبادا تجربه مدیریتی زنان بگونه ای باشد که این مساله را چند گام به عقب بیندازد. حتما هم که زنان مورد ارزیابی سخت گیرانه تری قرار می گیرند.
در همین راستا آروین مسئله استانداردهای مردانه و تعریف جریان اصلی توسط مردان را مجدداً با ذکر مثالی طرح کرد: رانندگان زن از نظر پلیس رانندگان ایده آلی هستند اما در جامعه ای که ارزش های آن مردانه است رانندگی خوب به رانندگی مردانه اطلاق می شود نه رانندگی صحیح! رانندگی خانمی خوب تلقی می شود که رانندگی مردانه ای دارد. رانندگی می تواند یک مثال الگو باشد؛ هر کجا که خانم ها وارد می شوند با این فرض اولیه که زنان نمی توانند مواجه می شوند و همواره باید خویش را به استانداردهای مردانه نزدیک کنند.
همچنین وی تاکید کرد: ما نمی توانیم نقش مادری را از زن بودن جدا نماییم و هر چقدر بند و تبصره بزنیم همچنان نقش مادری با نقش پدری متفاوت می باشد. در نتیجه حتما باید کمک هایی به مادران برای نگهداری با کیفیت فرزندان بشود تا صدمه ای هم به مادر و هم به فرزند وارد نشود.
قاسم پور هم مطرح کرد: مهم ترین قرائتی که حالا در رابطه با حضور زنان در سیاست مطرح می شود متأسفانه قرائت زنان به مثابه زینت المجالس است. در صورتیکه حضور زنان به این گونه نیست. ما باید این قرائت را بشکنیم. در واقع باید زن بعنوان یک عنصر سیاسی مؤثر شناخته شود. اگر این مساله که اصل مبحث است حل شود سایر موضوعات که مترتب بر آن است حل می شود. ما باید مارپیچ سکوت در اینباره را باید بشکنیم. این مورد را باید مسئله مند نماییم و بیاوریم روی میز سیاستگذاری. این کار هم بر عهده جریان های فکری است.
در پایان این نشست هم پرسش هایی از جانب حضار عنوان شد که توسط میهمانان پاسخ داده شد.
منبع: blogsun.ir
این پست بلاگ سان را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین پستهای مرتبط
نظرات کاربران بلاگ سان در مورد این مطلب