گزارش بلاگ سان؛
انجمن های غیر دولتی متولیان جدید اجرای سند ۲۰۳۰ در کشور
با وجود این که طبق قانون اجرای سند 2030 در مدار کشور متوقف شده شده است اما بنظر می رسد اجرای محتوای این سند آموزشی در قالب دیگری توسط انجمن های غیر دولتی ادامه دارد.
خبرگزاری مهر؛ گروه جامعه: مسئله ارائه آموزش های جنسی در ایران ابتدا در مدارس و بوسیله اجرای سند ۲۰۳۰ شروع شد. همان سندی که دولت مردان جمهوری اسلامی ایران در سال ۲۰۱۵، زمانی که برای حضور در مجمع عمومی سازمان ملل راهی نیویورک شده بودند، با پذیرش ضمن حق تحفظ آن، متعهد به اجرای سیاست ها و مواد آن در کشور شدند. این طرح در ۲۰ مدرسه شهر اراک بصورت آزمایشی به اجرا گذاشته شد و در نهایت با نگرانی والدین و واکنش نهادهای ذیربط، بواسطه مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی ظاهراً کنار گذاشته شد.
اما سند ۲۰۳۰ آغازگر رسمی شدن این آموزش ها نبوده و سابقا نیز در متن کنوانسیون ها و معاهدات بین المللی مختلفی لزوم اجرای آموزش جنسی قید شده است. بعنوان مثال بعد از برگزاری کنفرانس بین المللی جمعیت و توسعه در قاهره ۱۹۹۴، بر این نکته تاکید شد که جهت کارآمد شدن هر چه بیشتر آموزش های مربوط به مسائل بهداشت باروری، این آموزش ها باید در دوره های پیش از دبستان شروع شده و در تمام سطوح آموزش های رسمی و غیررسمی ادامه یابد و باید حقوق و مسئولیت های والدین و نیازهای کودکان و جوانان نیز لحاظ شود. همین طور در ماده ۹۵ سند کنفرانس جهانی زن در پکن ۱۹۹۵ آمده است؛ دولت و اجتماع باید خصوصاً به رفع نیازهای ماده خدماتی و آموزشی نوجوانان توجه کامل مبذول دارند تا نوجوانان بتوانند به شکلی مثبت و مسئولانه به جنسیت خود بپردازند.
برخی مصوبات کنفرانس حقوق و سلامت جنسی و باروری ۲۰۱۳ نیز شامل مواردی نظیر برخورداری کامل از حقوق مربوط به سلامت جنسی و باروری و نیز حق دست یابی به کلیه خدمات مورد نیاز دراین زمینه و نیز حق دسترسی به کلیه اطلاعات و نیز برخورداری از آموزش های لازم دراین زمینه جهت تحقق مشارکت کامل نوجوانان و جوانان در امور جنسی و باروری، اجرای برنامه آموزش جنسی نوجوانان و جوانان، تضمین دستیابی نوجوانان و جوانان به سقط جنین قانونی و ایمن است.
موارد ذکر شده تنها قسمتی از معاهداتی است که خواهان پیاده سازی آموزش های جنسی در کشورهای شرکت کننده بوده و گفتنی است که نمایندگانی از جمهوری اسلامی ایران نیز در این جلسه ها شرکت کرده اند. آنچه که حالا حائز اهمیت می باشد این است که باوجود مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی در خصوص لغو اجرای سند ۲۰۳۰ هنوز هم ارائه آموزش های جنسی متوقف نشده و فقط در قالبی جدید توسط انجمن های غیر دولتی درحال اجراست.
نقش انجمن های غیردولتی در اجرای سیاست های کشورهای غربی خصوصاً سند ۲۰۳۰
پس از آنکه مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی مانع پیاده سازی رسمی ارائه آموزش های جنسی بوسیله مدارس در کشور شد، دست اندرکاران بین المللی و جریانات همسوی با آنها در داخل کشور رویکرد خودرا تغییر داده و با حمایت و پشتیبانی از انجمن های غیر دولتی فعال در ایران اهتمام در ادامه ارائه این آموزش ها در قالبی جدید در کشور دارند. چونکه از یک طرف پاسخگویی و نظارت بر انجمن ها بمراتب کمتر از نهادهای رسمی است و به این واسطه امکان گسترش ارائه این آموزش ها بدون پاسخ گویی و نظارت نهادهای ذیربط فراهم می شود و از جانب دیگر امکان ارتباط گیری و حمایت مستقیم نهادهای بین المللی را فراهم می آورد.
گفتنی است که مطابق دکترین امنیت ملی آمریکا که توسط مرکز عملیات مشترک نظامی و غیر نظامی این کشور در پنتاگون تدوین شده است، برنامه هایی که کلیه آژانس های سازمان ملل (un) در سطح جهان در کشورهای دیگر پیاده می کنند قسمتی از عملیات دفاعی و نظامی ارتش آمریکا است. همین طور انجمن های غیر دولتی در سایر کشورهای جهان نیز بازویی جهت پیاده سازی اهداف آمریکا تلقی می شوند.
فدراسیون بین المللی تنظیم خانواده (IPPF) و نماینده رسمی آن در ایران
فدراسیون IPPF یا "International Planned Parenthood Federation" یک فدراسیون بین المللی است که در سال ۱۹۵۲ میلادی توسط ۸ زن از کشورهای مختلف جهان تأسیس شد و با گسترش فعالیت هایش توانست در سرار دنیا دفاتر منطقه ای تأسیس کند و سیاست ها و اهداف خودرا در کشورهای مختلف پیش بگیرد. هدف اصلی این فدراسیون؛ تنظیم خانواده یا همان کاهش فرزندآوری و کنترل جمعیت است و در این راستا، تحت عنوان بهداشت باروری و پیش گیری از ایدز، کارهای متنوعی را انجام می دهد که یکی از اصلی ترین آنها ارائه آموزش های جنسی به کودکان و نوجوانان است. همین طور گفتنی است که این فدراسیون، آزاد شدن سقط جنین و همجنس بازی را به رسمیت شناخته و پشتیبانی از همجنس بازان را جزو اهداف خود می داند.
فدراسیون مذکور از سال ۱۳۷۳ در ایران دارای نماینده رسمی تحت عنوان انجمن سلامت خانواده ایران است. این انجمن، انجمنی غیردولتی، غیرانتفاعی، غیرسیاسی و داوطلبانه است که در سال ۱۳۷۳، تأسیس شد. بیانیه ماموریت این انجمن ظاهراً ارتقا سطح سلامت و آگاهی و دست یابی به سلامت و بهداشت باروری و جنسی است. هیئت مؤسس انجمن در ابتدای تأسیس این نهاد، توانست بعد از کوشش های فراوان، عضویت رسمی فدراسیون IPPF را کسب کند که این عضویت، هر ۵ سال بعد از بررسی از نظر رعایت استانداردهای بین المللی مورد نظر IPPF تمدید می شود. گفتنی است که عضویت در فدراسیون بین المللی تنظیم خانواده به مدلول پذیرش سیاست های اتخاذ شده و حرکت در راه پیاده سازی اهداف آن در کشورهای عضو است.
این انجمن در سال ۲۰۰۹ موفق شد مقام مشورتی ویژه در حیطه سلامت از شورای اقتصادی اجتماعی سازمان ملل متحد UN ECOSOC را کسب کند که از آن تاریخ تا حالا این مقام را حفظ نموده است. اما آنچه درباره این انجمن اهمیت دارد این است که آموزش جنسی را دقیقاً مطابق با همان محتوای سند ۲۰۳۰ که توسط یونسکو تدوین شده است (سند آموزش جامع جنسی cse) در ایران پیاده می کند.
به طوری که مطابق گزارش های خود انجمن تنها در سال ۲۰۱۸ به هزار و پانصد دانش آموز، آموزش های جامع جنسی را ارایه داده اند.
نظر برخی کارشناسان و مراجع بین المللی درباره آموزش های جنسی غربی
در مقاله شارون اسلاتر مدیرعامل مؤسسه بین المللی دیده بان خانواده و عضو انجمن حقوق خانواده سازمان ملل متحد در نقد سند ۲۰۳۰ آمده است: «آموزش جامع جنسیتی (comprehensive sexuality education) یکی از بزرگترین تعدی ها به سلامتی و معصومیت کودکان است. این بدان دلیل است که آموزش جامع جنسی (CSE) برخلاف آموزه های سنتی که رفتار جنسی نرمال و سالم را می آموزد، از مطالب صریح و بی پرده برای ترویج رفتارهای جنسی پر خطر و بی قاعده به کودکان بهره می برد. برنامه های (CSE) تمرکز وسواس گونه ای دارند که به کودکان بیاموزند چگونه از هر راهی به لذت جنسی برسند. غایت نهایی آموزش جامع جنسی تغییر هنجارهای جنسی و جنسیتی جامعه است.»
در بخش دیگری از مقاله وی آمده است: «سازمان بهداشت جهانی WHO در استانداردهای آموزش جنسی سفارش می کند که کودکان از نوزادی تا ۴ سال راجع به خودارضایی، ۴- ۶ سالگی در مورد هنجارهای مختلف در ارتباط با جنسیت، سنین ۶-۹ سالگی در مورد روش های مختلف پیش گیری از حاملگی و عشق به افراد همجنس مطالبی را فراگیرند و در سنین ۹-۱۲ حقوق جنسی تعریف شده توسط فدراسیون بین المللی تنظیم خانواده (IPPF) و برای سنین ۱۲-۱۵ سال محتوای گرایش جنسی و هویت جنسیتی و برای سنین ۱۵ سال و بالاتر نگاه انتقادی به هنجارهای مختلف فرهنگی_ مذهبی و پذیرفتن و جشن گرفتن اختلافات جنسی آموزش داده شود.»
همچنین میشل کرتلا مدیر کالج اطفال آمریکا در این زمینه می گوید: من بعنوان مدیر کالج اطفال آمریکا به ۴ دلیل نگران آموزش های جامع جنسی به کودکان هستم: ۱- این آموزش ها کودکان را به سمت مسائل جنسی می کشاند ۲- سلامت کودکان را تهدید می کند ۳- یک ایدئولوژی خطرناک هویت جنسی را ترویج می کند ۴- رابطه کودکان و والدین را تخریب و حقوق والدین را نقض می کند.
اما آنچه که از نتیجه و هدف اصلی این آموزش ها پرده برمی دارد، اظهار نظر ویلیام گاردنر در کتاب جنگ مقابل خانواده است که می گوید: آموزش جنسی به واقع باید نوعی آموزش ارزش ها تلقی شود برای اینکه مطمئناً قوی ترین سلاح قابل تصور برای حمله به ازدواج، خانواده و جامعه است.
این پست بلاگ سان را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین پستهای مرتبط
نظرات کاربران بلاگ سان در مورد این مطلب