یك كارشناس خانواده در گزارش بلاگ سان تشریح كرد؛
تأثیر توجه والدین به تربیت دینی کودکان در جلوگیری از انحرافات
یک کارشناس خانواده اظهار داشت: اگر تربیت دینی کودکان با اصول درست صورت گیرد، عامل بازدارندگی فرزندان از انحرافات اخلاقی و عاطفی خواهد بود و والدین باید به راهکارهای تربیتی توجه نمایند.
اللهیار سحرخوان کارشناس خانواده و حوزه در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره مبحث فطرت کودک و مدرنیته اظهار داشت: کودکی دوران فطرت و سرشت پاک هر انسانی است. پیشوایان دینی و کسانی که انسان ها را به سمت زندگی سالم هدایت می کنند، اهمیت تربیت در دوران کودکی را مورد توجه قرار داده اند. دراین زمینه حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند: کسی که در کودکی تحصیل علم نکند، در بزرگسالی تقدّم اجتماعی نخواهد داشت. وی ادامه داد: از طرف دیگر شرایط خانوادگی هر انسانی به لحاظ اخلاقی، رفتاری، انگیزشی، والدین و… در تربیت افراد بسیار مؤثر است و مشاهدات سالهای ابتدایی کودک زیربناهای رفتاری او را شکل می دهد. رشد جسمی، ذهنی، عاطفی، اجتماعی و شخصیتی کودکان چنان اهمیت دارد که سهل انگاری و کم توجهی به آنها، خسارات جبران ناپذیری را برای فرد و جامعه به همراه خواهد داشت. این کارشناس خانواده با اشاره بر ضرورت تربیت دینی کودکان عنوان کرد: بدون شک اگر تربیت برپایه مفاهیم دینی و سیره نبوی باشد، تأثیری شگرف در کودک بر جای خواهد گذاشت. در گذشته سن پنج یا شش سالگی سن ورود به مکتب خانه و آموزش نماز و الفبا و قرآن بود. در اروپا از اواسط قرن هجدهم به بعد این دوره را زمان ورود به باغ کودکان نامیده اند. ما امروزه نیازمندیم که کودکان را بر مبنای فرهنگ و مذهب خویش در مهدکودک ها آموزش دهیم. یکی از وظایف مهم هر پدر و مادری برای فرزندش یاد دادن فرایض و واجبات دینی از قبیل نماز، روزه و… و. است. اگر این کار به صورت اصولی و منطقی صورت گیرد، عاملی مثبت و مؤثر در ممانعت و بازدارندگی او از انحرافات اخلاقی و عاطفی خواهد بود. بنابراین باتوجه به شرایط جامعه و والدین، این آموزش ها توسط مهدکودک ها عرضه می شود که البته پیداکردن مهدکودک مناسب با این نوع آموزش ها وظیفه پدر و مادر است. سحرخوان اضافه کرد: وجود گرایش دینی و میل به سمت امور مذهبی در کودک می تواند در آموزش مفاهیم دینی به ما کمک نماید. مفاهیم اصلی دین اسلام، از قبیل اعتقاد به خدا و دین اموری هستند که با سرشت اولیه و دست نخورده کودک و به تعبیر قرآنی با فطرت او سازگار است. علاقه مندی کودک به دین و خدا ذاتی است و در درون او وجود دارد و در سنین بعد از بلوغ به شکوفایی می رسد. کودک فطرتی خدا آشنا دارد که تعلیم و تربیت در اصل، رشد و شکوفایی این فطرت را بر عهده دارد و معلم پرورش دهنده آن است. دراین زمینه، پیامبر گرامی اسلام (ص) می فرمایند: «هر نوزادی با فطرت خدایی به دنیا می آید و این پدر و مادر او هستند که او را از مسیر فطرت سلیم خود منحرف ساخته، یهودی یا نصرانی می سازند.» وی با اشاره بر راهبردهای تربیت دینی و تاکید بر ضرورت مراقبت و الگوسازی برای کودکان اظهار داشت: کودکان، مقلدین و تقلیدکنندگان ماهر و مشهوری هستند. کودک، هر رفتار سالم یا ناسالمی را که از والدین خود ببیند، از آن تقلید و تبعیت می کند. چونکه والدین خویش را بعنوان الگو قرار می دهد و خیلی از حرکات و رفتارهای آنان را تقلید کرده و یاد می گیرد. قرآن کریم در زمینه تاثیر گفتار و رفتار والدین بر فرزندان می فرماید: «هنگامی که کار زشتی انجام می دهند می گویند: پدران خویش را بر این عمل یافتیم و… و.» این کارشناس خانواده با اعلان اینکه سبک زندگی اسلامی و ایرانی از عوامل تأثیرگذار بر تربیت کودک است، اظهار داشت: در واقع والدین با شیوه و سبک زندگی اسلامی نوعی فضای معنوی و فرهنگی را برای رشد فطرت خداجو و تمایلات دینی فرزندان در خانواده ایجاد می کنند. والدین اگر محیط زندگی و خانواده خویش را مذهبی کنند بطوریکه همه چیز (مثل رفتار، گفتار، معاشرت، تفریح و…) رنگ مذهب داشته باشد؛ باورها، اندیشه ها و ارزش های اخلاقی در فرزندان نهادینه می شود. سحرخوان با اعلان اینکه از کارکردهای رسانه آموزش و ترویج پیام های دینی در امتداد عرضه برنامه های آموزشی مذهبی است، عنوان کرد: رسانه می تواند محیطی در جهت دینداری، بیداری اسلامی، کارکردهای عبادی، سیاسی، آموزشی، تربیتی و نظامی امت اسلامی باشد. مثل نیایش های آنلاین، مراسم مذهبی آنلاین، برگزاری شعائر دینی مجازی، زیارت آنلاین و غیره که با پیدایش و ظهور فناوریهای جدید اگر پیام های دینی و مذهبی دارای جذابیت های بصری و هنری ویژه ای باشند، می توانند توجه کودکان را جلب کرده و سبب تعالی و آگاهی در زمینه های اصول و فروع دین و فرهنگ اسلامی شوند. وی با اشاره بر تاثیر فضا و محیط های دینی و مذهبی بر تربیت کودکان اشاره کرد: با این که برخی خصوصیت های شخصیت افراد بستگی به ژنتیک و خانواده دارد اما شرایط محیطی هم نقش بسزایی در ظهور و بروز آنها ایفا می کند. قرار گرفتن کودک در محیط های فرهنگی و مذهبی شامل مراسم جشن، مولودی، هیأت ها و غیره نقش مؤثری در رشد باورها و اعتقادات دینی و مذهبی او دارد. در واقع ارتباط و تعاملی که کودک با محیط دارد و تجربه ای که از حضور در محیط و مراسم کسب می کند، سبب رشد و بالندگی باورها و ارزش های دینی وی می شود که این حکایت از نقش مهم و مؤثر والدین دراین زمینه دارد. این کارشناس حوزه اشاره کرد: باتوجه به بروز شکاف نسلی و تغییرات فرهنگی جامعه، این مهم لازم و لازم است که والدین به مقوله آموزش های دینی توجه و اهتمام ویژه ای داشته باشند. چونکه شکاف نسلی و تغییرات فرهنگی هرچه عمیق تر شود تأثیرات خویش را به وضوح بر زندگی فردی و اجتماعی آینده افراد می گذارد.
این پست بلاگ سان را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین پستهای مرتبط
نظرات کاربران بلاگ سان در مورد این مطلب