مسؤلان به نیازهای دانشگاه هنر اصفهان توجهی ندارند!
به گزارش بلاگ سان، اصفهان بر مبنای آنچه مدیران و اساتید دانشگاه هنر اصفهان می گویند، فضای فیزیکی اندک و تعدّد و پراکندگی ساختمان های این دانشگاه باعث محدودیت در ایجاد خیلی از رشته های هنری در مقاطع مختلف دانشگاهی و کاهش جذب دانشجو و اساتید شده و سرانه آموزشی و پژوهشی دانشگاه هنر اصفهان را در پایین ترین سطوح دانشگاه های کشور قرار داده است.
دانشگاه هنر اصفهان بعنوان مرکز آموزش عالی رشته های هنری در استان اصفهان در سال ۱۳۵۵ با نام دانشکده پردیس اصفهان در اولین مرحله با هدف تربیت نیروهای متخصص در زمینه مرمت و محافظت از اشیاء و بناهای تاریخی تأسیس شد و هم زمان با انقلاب اسلامی، تعطیل و پس از انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۶۲ بازگشایی شد. سپس سال ۱۳۷۹ دانشکده پردیس وابسته به دانشگاه هنر تهران، به دانشگاه هنر اصفهان تبدیل شد و هم اکنون هم مجموعه دانشکده های دانشگاه هنر اصفهان با نام دانشکده های مرمت و حفاظت، هنرهای تجسمی، معماری و شهرسازی، صنایع دستی و پژوهش عالی هنر و کارآفرینی در تعدادی ساختمان تاریخی به نامهای مارتا پیترز، داوید، سوکیاس، هراتیان، ایوبی، خاچیکیان، توحیدخانه، فرانسوی ها، حقیقی و خانه ملل فعالیت دارند.
این دانشگاه که بعنوان اصلی ترین مرکز آموزش عالی رشته های هنری در مرکز و جنوب ایران شناخته می شود، به لحاظ فضای فیزیکی، امکانات و بودجه آموزشی و پژوهشی در پایین ترین سطوح دانشگاه های ایران قرار دارد. در گزارش پیش رو به مهم ترین مشکلات دانشگاه هنر اصفهان اشاره شده که اساتیدِ آن خواستار توجه جدی مسؤلان استانی و کشوری برای حل آن ها هستند.
ضرورت احتیاج به زیرساخت/ کمبود فضاهای کالبدی دانشگاه
رضا نصر اصفهانی، رئیس سابق دانشگاه هنر اصفهان می گوید: مهم ترین مشکل در راه توسعه دانشگاه هنر اصفهان پراکندگی ساختمان ها و کمبود فضاهای کالبدی است، به عبارت دیگر دانشگاه فاقد سایت واحد برای مدیریت هزینه ها است. دومین مشکل دانشگاه عدم باور و شناخت مسئولین شهر، استان و کشور از توانمندی های دانشگاه های است، درصورتی که هنر و صنایع خلاق می تواند در فرایند توسعه اقتصادی کشور و توسعه پایدار شهری نقش مؤثر و بااهمیت داشته باشد و این باوری است که در کشور به وجود نیامده است.
او با اعلان اینکه توسعه و پیشرفت هر دانشگاهی نیازمند زیرساخت هایی است که در مورد دانشگاه هنر اصفهان کمتر موردتوجه بوده است، می افزاید: باآنکه ساختمان های تاریخی برای شروع فعالیت این دانشگاه بااهمیت و ضروری بوده است، اما در مقام رشد و پیشرفت احتیاج به فضاهای جدید و سایت متمرکز بیش ازپیش احساس می شود. وجود بیشتر از سه هزار دانشجو و ۱۲۰ عضو هیئت علمی نیازمند توجه بیشتر به فضاهای کالبدی است. فضای موجود به هیچ وجه مناسب توسعه کارهای این دانشگاه نیست. استقرار مکانی مناسب زیرساخت اصلی رشد دانشگاه در آینده است و مانند خانواده ای است که اگر مساله مسکن خویش را حل نکند همواره گرفتار ناملایمات است. این مورد همواره جزو دغدغه های خاطر بود و شاید در ماه اول که من مسئولیت ریاست دانشگاه را قبول کردم قرار شد از جانب استانداری اصفهان زمینی در ضلع غربی سپاهان شهر به مساحت ۱۰ هکتار به دانشگاه اختصاص داده شود که در طرح توسعه آتی شهر قرار دارد، ولی متأسفانه باوجود این که اسناد مالکیت زمین دولتی است به سبب اختلافات موجود بین چند دستگاه اجرایی مبحث در حد موافقت نامه باقی ماند و مقرر شد گزینه دوم برای رفع مشکل فضاهای کالبدی دانشگاه پیگیری شود.
نصر خاطرنشان کرد: گزینه دوم استفاده از امکانات بلااستفاده دستگاههای اجرایی بود. مشکلات مالی دولت در سالهای قبل و کمبود شدید اعتبارت جاری جایی برای پرداخت های عمرانی و کمک های دولتی باقی نگذاشته بود، از این رو مقامات استان به ما پیشنهاد کردند که به فضاهای کالبدی بلااستفاده دستگاههای اجرایی وارد شویم. در این خصوص تلاش زیادی صورت گرفت که از آن جمله میتوان به شناسایی مجموعه انتهای خیابان کاوه متعلق به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اشاره نمود که موردقبول وزیر وقت فرهنگ و ارشاد قرار نگرفت.
رئیس سابق دانشگاه هنر اصفهان ادامه می دهد: مورد بعدی اراضی و امکانات مجتمع آموزشی و پژوهشی وزارت نیرو در بختیار دشت بود که قسمتی از آن بر مبنای مصوبه شورای برنامه ریزی و توسعه استان در اختیار دانشگاه قرار گرفت، درنتیجه یک فضای ۳۵ هکتاری که در دهه های ۶۰ و ۷۰ برای آموزش و پژوهش ۴ هزار دانشجو طراحی و ساخته شده بود. پس از پیگیری های انجام شده قرار شد این مجموعه به دانشگاه هنر واگذار شود که با مخالفت وزیر وقت نیرو آقای اردکانیان منجر به مصوبه حداقل ۵۰ درصد از فضاهای کالبدی موجود به دانشگاه شد و استفاده مشترک بین دانشگاه هنر اصفهان و وزارت نیرو تعریف شد که اگر به شکل کامل اجرا می شد مبحث مشکل فضای کالبدی دانشگاه هنر اصفهان تا حدودی حل می شد البته قدم خیلی بزرگ بود. باوجود مساعدت شورای برنامه ریزی استان با وزارت نیرو در این خصوص به هر طریق مسئولین وقت وزارت نیرو علاقه ای به اجرای کامل مصوبه نداشتند.
او یادآوری می کند: مبحث سوم، ساختمان شماره دو سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان در خیابان مشتاق بود که آن هم به سرانجام خوبی رسید و مصوبات استانی و مصوبات درون وزارت خانه ای و ملی آن دریافت شد، ولی متأسفانه پس از تغییر دولت مصوبه نهایی توسط کمسیون مستندسازی هیئت وزیران ابلاغ نشد و این فرصت هم از دست رفت و منجر به نتیجه مطلوب نشد و اگر هیئت وزیران مصوبه نهایی را تأیید می کرد فضای کالبدی دانشگاه دو برابر و برای همیشه مشکل خوابگاه های دانشگاه حل می شد. این چاره در جهت حل مشکل خوابگاه دانشجویان دانشگاه طرح و مورد پیگیری قرار|گرفت و منجر به یک توافق سه جانبه بین وزارت علوم، وزارت امور اقتصاد و دارایی و سازمان امور اداری و استخدامی شده بود که به سرانجام نرسید.
نصر اصفهانی با اشاره به مبحث سایت دانشگاه هنر اصفهان در کلیشاد می گوید: این سایت هم مبحث دیگری است که در این چند سال تلاش کردیم مشکلات و مسائل حقوقی آن تبیین شود. این مورد که زمینهای تخصیص داده شده مشکل مالکیتی دارد و لازم است با تخصیص بودجه تملک حل شود برای سازمان مدیریت و برنامه ریزی کل کشور تبیین و اثبات شد. مشکل در ناکافی بودن بودجه های عمرانی کشور در زمان خودش بود که امید است با گشایش های اقتصادی و تخصیص بودجه مبحث حل و ساخت وساز مجتمع مذکور از سر گرفته شود. در این مورد صورت مساله و راهکارهای آن کاملاً مشخص است و امیدواریم رایزنی صورت گیرد و مشکل حقوقی آن مرتفع شود.
نقش دانشگاه هنر اصفهان در توسعه پایدار شهر
عضو هیئت علمی دانشگاه هنر اصفهان اضافه می کند: مبحث بعدی در رابطه با دانشگاه هنر اصفهان اینست که این دانشگاه می تواند در توسعه پایدار شهر نقش مؤثری داشته باشد، ازاین رو باید نقش دانشگاه هنر در توسعه پایدار شهر و این مساله تبیین می شد که دانشگاه هنر چه کارهایی می تواند داشته باشد و نقش هر دانشکده مشخص و قرار شد در دستور کار فعالیت ها و برنامه های راهبردی دانشگاه قرار بگیرد که در این خصوص برنامه مدون تبیین شد که هر دانشکده در سال های آتی بتواند نقش خود در توسعه پایدار اصفهان مشخص نماید. دانشگاه اصفهان دارای ۵ دانشکده است و هر دانشکده نقش خویش را لازم است در توسعه پایدار شهر ترسیم و اجرایی کند. بعنوان نمونه دانشکده صنایع دستی در مورد احیای صنایع دستی و کاربردی کردن این صنایع نقش اساسی دارد.
نصر اصفهانی می افزاید: شاید مثال فرش برای روشن کردن مبحث مهم باشد، فرش یکی از صنایع دستی است که کاربردی شده، به این تعبیر که هم بعنوان زینت و هم بعنوان کف پوش در خانه ها وجود دارد، ازاین رو لازم است با تحقیق و پژوهش برای سایر صنایع دستی که بیشتر از ۲۰۰ رشته است مبحث کاربردی کردن هر یک بررسی و تحقیق شود. شاید هر رشته بتواند اشتغال برای یک شهر ایجاد نماید و بعنوان موتور محرک پیشرفت اقتصادی شهرهای کوچک مبحث عرضه و در دستور کار قرار گیرد. یا دانشکده هنرهای تجسمی علاوه بر تربیت نیروی انسانی متخصص در هنر مبحث آموزش و عرضه الگوی آموزش استاندار برای هنر را در دستور کار خود قرار داده تا بتواند از راه عرضه این الگو به جامعه تمایل جامعه را به سمت رشته های هنر بیش ازپیش رهنمون سازد.
ضرورت اصلاح بودجه های آموزشی و پژوهشی/ تعدد و پراکندگی ساختمان ها
فرهاد باباجمالی، مدیر گروه فرش دانشکده صنایع دستی دانشگاه هنر اصفهان می گوید: با عنایت به شاخصه های اصفهان بعنوان پایتخت فرهنگی هنری ایران، دانشگاه هنر اصفهان که هنرهای ایران مرکزی را پوشش می دهد قاعدتاً باید نقشی بسیار فراتر از امروز داشته باشد، اما هنوز زیرساخت های آن در چارچوب ابتدایی خود قرار دارد و باو جود این که گسترش رشته های این دانشگاه به سرعت شکل گرفته و به صورت کامل اجرا می شود، اما زیرساخت های لازم را ندارد و از این رو کسری هایی در خروجی دانش آموختگی وجود دارد.
او با اشاره به پراکندگی ساختمان های دانشگاه های هنر اصفهان در سطح شهر ادامه می دهد: تعدد و پراکندگی ساختمان های این دانشگاه باعث ازهم گسیختگی ارتباط علمی فرهنگی دانشکده ها شده است، از طرف دیگر به سبب قدمت تاریخی و میراثی بودن این ساختمان ها، برای نگهداری آنها هزینه هایی لازم است، ضمن این که ساختمان های میراثی بسیار ناپایدار و جایگاه خوبی برای کلاس ها به شکل دانشگاهی نیستند.
بابا احمدی خاطرنشان کرد: سال هاست که پیگیر افزایش فضای فیزیکی دانشگاه هنر اصفهان بودیم تا این که سایت مرکزی این دانشگاه در شهرستان کلیشاد کلنگ خورد، ولی متأسفانه با مشکلاتی روبرو شده و علیرغم این که هزینه های بسیاری برای راه اندازی آن صرف شد، اما از حدود ۱۲ سال قبل متوقف شده است، ازاین رو اجبار آورترین بحث ما در دانشگاه و خواهش ما از تمام مسئولین مرتبط استانی و کشوری اینست که برای سایت مرکزی دانشگاه هنر اصفهان در کلیشاد فکری کنند تا شکل بگیرد.
مدیر گروه فرش دانشگاه هنر اصفهان بابیان این که هرکدام از دانشکده های دانشگاه هنر اصفهان به لحاظ سازه های ساختمانی با مشکلات بسیاری مواجه اند و باآنکه شکل فیزیکی و ظاهری زیبایی دارند، اما فاقد کوچک ترین ایمنی های اولیه هستند و مخاطرات جدی دارند که باید موردتوجه مسؤلان قرار گیرد، تصریح می کند: دومین مطالبه ما در دانشگاه هنر اصفهان، بودجه های آموزشی و پژوهشی این دانشگاه است که باید اصلاح گردد. مبحث دیگر اینست که خدمات رفاهی تفریحی و فرهنگی برای اعضای هیئت علمی این دانشگاه در حد زیر صفر است و با تداوم این شرایط، تمام انگیزه های هیئت علمی از بین می رود، کما این که خیلی از آنها درحال آماده سازی برای مهاجرت هستند.
توسعه فضای فیزیکی دانشگاه / اجبار به تولید آثار هنری به جای تولید مقاله
مهدی محمودی کامل آباد، مدیر گروه رشته معماری دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اصفهان هم یکی از مباحث دیرینه این دانشگاه را که درحال تبدیل شدن به یک حسرت تاریخی است، داشتن یک مکان مشخص برای دانشگاه می داند. او تصریح می کند: دانشگاه هنر اصفهان به صورت پراکنده در ساختمان های تاریخی شهر قرار دارد و تا آن زمان که انسجامی به محیط این دانشگاه داده نشود، نمی تواند شخصیت واقعی دانشگاه را به دست آورد. تلاش هایی حدود ۱۰ سال قبل انجام شد و در کلیشاد زمینی با مساحت مناسب برای دانشگاه هنر اصفهان در نظر گرفته و تقریبا تا حدود ۶۰ درصد پیش رفت، اما با تغییر دولت به شدت مورد غفلت قرار گرفت.
او می افزاید: علاوه بر توسعه فیزیکی، دانشگاه هنر اصفهان هنوز به اندازه شایستگی خود توسعه محتوایی نداشته و تعداد رشته ها، دانشجویان و اعضای هیئت علمی و تأثیرگذاری آن نیز، توسعه مورد انتظار را نداشته است، ازاین رو توسعه محتوایی هم مورد مطالبه است؛ ضمن این که اگر ما می خواهیم یک دانشگاه تأثیرگذار در کشور و حتی در منطقه داشته باشیم باید امکانات متناسب با آن در اختیار دانشگاه قرار داده شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه هنر اصفهان ادامه می دهد: نکته دیگر در رابطه با وضعیت ارتقا و نحوه فعالیت اعضای هیئت علمی در دانشگاه های هنر ازجمله دانشگاه هنر اصفهان است که بر مبنای تولید مقاله ها و محتواهای علمی مانند کتاب در رشته های هنری ارزیابی می شوند که در این خصوص باید نگاه فراگیر و کل نگر به این حوزه دانشگاهی وجود داشته باشد و تفاوت های آن نسبت به سایر حوزه ها درک شود، چونکه این مورد ضربه مهلکی به بدنه محتوایی هنر وارد میکند و اجبار قوانین ارتقا و التزام آوری آنها سبب شده دانشجویان و اساتید به جای تولید آثار هنری، به تولید مقاله هایی روی آورند که معمولا کم اثر و غیرمفید است. بازبینی در نحوه ارتقای اعضای هیئت علمی دانشگاه هنر و پرهیز از وادار کردن آنان به تولیدات صرفا نوشتاری می تواند به توسعه هنر در کشور کمک شایانی نماید.
فقدان فضای مستقل و کافی برای آموزشی و خوابگاه
سید محسن علوی نژاد، مدیر گروه نقاشی دانشکده هنرهای تجسمی دانشگاه هنر اصفهان هم با اعلان اینکه دانشگاه هنر در اصفهان، یک ارزش افزوده برای ایران و همینطور در خاورمیانه است، می گوید: اصفهان شهری است که به نام شهر فرهنگ و هنر نه تنها در ایران، بلکه در دنیای امروز شناخته شده است. این مساله یکی از هویت های کشور ایران است، از این رو دانشگاه هنر در این شهر، از جایگاه خاص تری نسبت به دیگر شهرهای ایران برخوردار بوده، لزوم و اهمیت دارد از حمایت لازم و کافی برخوردار باشد و دیده شود که متأسفانه آن طور که بایسته است، نبوده؛ باآنکه بهترین استادان و متخصصان علمی و هنری در این دانشگاه حضور دارند و تابحال دانشجویان بسیاری در مقاطع مختلف از این دانشگاه فارغ التحصیل شده اند.
او اضافه می کند: امروزه دانشگاه هنر اصفهان ازنظر فضای مستقل و کافی آموزشی، خوابگاه و دیگر امکاناتی که در دیگر دانشگاه ها، به صورت نسبی موجود هست بهره چندانی ندارد و در موارد خوابگاه و بخصوص فضای فیزیکی آموزش واقعاً در مضیقه است. دانشگاه هنر اصفهان درحالی که این توانایی را هم به لحاظ شهریت اصفهان و هم کادر هیئت علمی دارد، می تواند بخش قابل توجهی از رشته ها و گرایش های هنری را پوشش دهد و تربیت کند، در جذب دانشجو حتی از کشورهای اطراف نقش بسیار مؤثری را داشته باشد، اما به سبب همین محدودیت ها و موانع با مشکل مواجه می باشد و از حمایت کافی برخوردار نیست؛ و این مورد هم اکنون در رضایتمندی هیئت علمی این دانشگاه و همینطور دانشجویان بی تاثیر نبوده است.
علوی نژاد تصریح می کند: نکته دیگر، لزوم یکسان سازی قوانین وزارت علوم است که باید برای همه مؤسسات تابعه وزارت یکسان باشد. درصورتیکه در بعضی مؤسسات هنری در اصفهان دیده می شود از امکاناتی برخوردار می باشند که اگر برای مثال دانشگاه هنر اصفهان بخواهد آن امکانات را داشته باشد، با قوانین وزارت خانه مواجه می باشد. مثل رابطه و تناسب جذب دانشجو با هیئت علمی. ازاین جهت دانشگاه هنر اصفهان در داشتن حداقل های خود احتیاج به حمایتی دارد که به بقیه مؤسسات تابعه هست.
عضو هیئت علمی دانشگاه هنر اصفهان تاکید می کند: دانشگاه هنر اصفهان بعنوان یک ارزش افزوده برای فرهنگ و کشور ایران اسلامی اهمیت ویژه ای دارد و اصفهان یک سند معتبر تاریخی و ملی است.
لزوم تغییر آیین نامه ها از تاکید بر مقاله نویسی به جای تولید
همچنین محمدرضا عمادی، رئیس دانشکده هنرهای تجسمی دانشگاه هنر اصفهان بابیان این که یکی از اشکالات چندین ساله این دانشگاه فضای آموزشی است، تاکید می کند: دانشگاه هنر اصفهان از کمترین سرانه آموزشی در سطح کشور برخوردارست و از سویی جزو نخستین دانشگاه های هنر تأسیس شده در کشور محسوب می شود، اما متأسفانه باوجود داشتن سابقه ای بیشتر از چهار دهه، حمایت های لازم از این دانشگاه انجام نشده است. این دانشگاه با همین بضاعت اندک توانسته به لحاظ تربیت نیروهای کارآمد اثرگذاری داشته باشد، ده ها نفر از جانب این دانشگاه جذب هیئت های علمی دانشگاه ها شده اند، صدها دانشجو در مقاطع مختلف تحصیلی از دبستان تا دبیرستان تدریس می کنند، مدیریت دارند و حتی خیلی از جریان های هنری در سطح شهر متأثر از دانشجویان این دانشگاه است؛ ازاین رو این دانشگاه رسالت خویش را به نحو مقتضی انجام داده و دین خویش را ادا کرده است، اما متأسفانه کشور، استان و شهر، دین خویش را نسبت به دانشگاه هنر اصفهان ادا نکرده و حمایتی از جانب شهر و استان و از جانب کشور صورت نگرفته است.
او می افزاید: این دانشگاه رشته هایی دارد که به فضای آموزشی مفید نیاز دارند، دانشگاه به سایت متمرکز نیاز دارد و درحالی که سایتی برای دانشگاه در شهرستان کلیشاد راه اندازی گردید، اما نیمه کاره ماند، حتی سایت مدرسه فرانسوی ها با مشکلات حقوقی روبه رو شده، حکم تخلیه گرفته شده و هرلحظه امکان دارد، پرورنده آن برای تخلیه ارسال شود. این مسائل، هم روی دانشجو و هم در کادر علمی و اداری تاثیر می گذارد، درصورتی که حق دانشگاه هنر اصفهان این نیست.
عدم شناخت مسؤلان نسبت به دانشگاه هنر اصفهان
عمادی بابیان این که کارگاه های دانشگاه هنر اصفهان می تواند خروجی داشته و محصول محور باشد، می گوید: ما می توانیم محصولات مختلفی از کارگاه های این دانشگاه را بعنوان خروجی داشته باشیم، محصولاتی مانند بسته بندی که یکی از مشکلاتی است که کشور با آن روبه رو است و متأسفانه روی محصولات، تبلیغات لازم صورت نمی گیرد. ما می توانیم بسته بندی، کاتالوگ، بروشور و خیلی از کارهای تبلیغاتی ازجمله عکاسی تبلیغاتی را در دانشگاه انجام دهیم، البته این فعالیت را در کارگاه ها تجربه می نماییم، اما خروجی آن به سبب نداشتن فضای فیزیکی، کارآمدی لازم برخوردار نیست.
او بابیان این که شهر و استان و کشور باید از دانشگاه هنر اصفهان بعنوان یک دانشگاه تأثیرگذار در منطقه حمایت کنند، تصریح می کند: من به طورجدی از رسانه ها درخواست می کنم که به مطرح شدن دانشگاه هنر اصفهان کمک کنند، متأسفانه خیلی از مسؤلان شهری و استانی این دانشگاه را نمی شناسند، چونکه اگر می شناختند از آن حمایت می کردند. دانشگاه هنر اصفهان باید امکانات وسیعی داشته باشد و کارگاه های خویش را وسعت دهد. رشته های هنری همگی محصول محور هستند و اگر بخواهیم از رشته های هنرهای تجسمی و صنایع دستی حمایت نماییم باید امکانات آنرا فراهم نماییم، چونکه به سادگی و به مفهوم واقعی می توانند کارآفرین باشند، ولی متأسفانه سیاست ها منطبق با برنامه راهبردی نیست.
عمادی که مدیریت گروه عکاسی هنرهای تجسمی را هم به عهده دارد، می گوید: برنامه ریزها برای ایجاد مقطع کارشناسی ارشد عکاسی در دانشگاه هنر اصفهان مطرح شده، اما می دانم که کادر علمی لازم را نداریم، دوم این که فضای آموزشی کافی هم وجود ندارد. از سوی دیگر برنامه ریزی ها برای ایجاد رشته انیمیشن در گروه ارتباط تصویری انجام شده است، اما در دانشگاه هنر اصفهان مشکل فضای آموزشی وجود دارد، درحالی که انیمیشن رشته بسیار کاربردی و استراتژیک است و بخصوص ازنظر فرهنگی می تواند با تهاجم فرهنگی مقابله کند؛ ضمن این که در کنار انیمیشن می توانیم بازی های کامپیوتر را داشته باشیم، اما متأسفانه حمایت های لازم صورت نمی گیرد، درحالی که یکی از بزرگ ترین حمایت های دولت می تواند پشتیبانی از این دسته از رشته های دانشگاهی باشد.
ضرورت توجه به اصل پژوهش و ایجاد امکانات آموزشی
امید عود باشی، مدیر گروه مرمت اشیاء فرهنگی و تاریخی دانشکده مرمت و حفاظت دانشگاه هنر اصفهان هم بابیان این که بودجه پژوهشی سال جاری این دانشگاه تقریبا صفر و دو سال است که مسائل پژوهشی به خاطر بودجه ای تحت الشعاع قرارگرفته است، تصریح می کند: مشکل اصلی ما عدم توجه به اصل دانشگاه یعنی پژوهش است که به سبب بودجه های پایین پژوهشی اتفاق افتاده است. گاهی در دوره ای تحریم ها ضعیف تر و وضعیت مالی کشور بهتر بوده که درنتیجه کارهایی در ظاهر انجام شده است، اما زمانی مثل الآن که کشور در شرایط بحرانی است و تحریم ها اذیت می کند، نخستین چیزی که تعطیل می شود پژوهش است.
او فضای سرانه را یکی از اشکالات دانشگاه هنر اصفهان دانسته اما ایجاد امکانات پژوهشی و آموزشی برای دانشجویان، کارمندان و هیئت علمی به منظور ایجاد شعف و علاقه برای کار را مهم ترین نیاز دانشگاه هنر اصفهان برشمرده و اضافه می کند: خروجی دانشگاه باید علمی باشد، اما متأسفانه تا آن زمان که ما امکانات نداشته باشیم به لحاظ علمی نمی توانیم رشد نماییم و این مورد در دانشگاه هنر اصفهان شدیدتر است بخصوص که نام هنر هم بر آن است و نهادهای تصمیم گیرنده شاید این طور فکر می کنند که هنر به بودجه های کلانی مانند دانشگاه اصفهان یا دانشگاه صنعی نیاز ندارد.
عود باشی بابیان این که در کشور ما مسائل حوزه میراث فرهنگی جدی گرفته نشده و بودجه هایی که برای مطالعه میراث فرهنگی در اصفهان عرضه می شود بسیار اندک است، می گوید: وقتی بودجه به درستی تقسیم نشود بعضی نهادها بودجه کافی ندارند و نمی توان تعامل دانشگاه با سایر سازمان ها را هم انتظار داشت، ضمن این که در حوزه میراث فرهنگی، سازمان ها با دانشگاه ها همکاری ندارند و درحالی که تفاهمنامه های بسیاری منعقد می کنند، اما در زمان عمل به شکل دیگری برخورد می شود و به جای دانشگاه با سایر نهادها قراردادهای خویش را منعقد می کنند و به این مورد توجه ندارند که مباحث میراث فرهنگی باید توسط متخصصین امر صورت گیرد و باوجود این که دانشگاه هنر اصفهان در حوزه مرمت آثار و بناهای تاریخی نه تنها در ایران، بلکه در منطقه حرف اول را می زند، اما این تعامل بین سازمان ها نادیده گرفته می شود، بنابراین موضوعی که باید موردتوجه قرار گیرد اجبار سازمان ها در این خصوص است.
این پست بلاگ سان را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین پستهای مرتبط
نظرات کاربران بلاگ سان در مورد این مطلب