چرا لایحه تامین امنیت زنان تصویب نمی شود؟
به گزارش بلاگ سان، لایحه تامین امنیت زنان که می تواند بعنوان یک نقطه شروع برای حمایت ساختاری از زنان عمل کند، تصویب نهائی آن هنوز در هاله ای از ابهام باقیمانده است.
خبرگزاری مهر، گروه جامعه؛
سال هاست در جامعه ما بحث تامین امنیت زنان در مقابل خشونت مطرح است، اما لایحه ای که قرار بود به همین هدف اختصاص پیدا کند، بازهم بعد از سال ها بررسی و رفت وبرگشت بین نهادهای مختلف، به تصویب نهائی نرسیده است.
این لایحه نه فقط فقط برای پیش گیری از خشونت فیزیکی، بلکه برای رفع فقدان یک سازوکار حمایتی برای زنانی است که امکان دارد حتی در دل خانواده یا جامعه با تهدید روبه رو شوند.
لایحه تامین امنیت زنان، از سال ها پیش در دستور کار قرار گرفته بود؛ از دولت های قبل تا امروز، اما با حذف بخش های کلیدی، تغییرات گوناگون و نگاه های گوناگون سیاسی، عملا از مسیر اصلی خود دور شده است. حذف مفهوم «خشونت» از نسخه های نهائی و تمرکز بر ابعاد محدودتر، آن گونه که از سخنان طراحان و منتقدان برمی آید، سبب شده که این لایحه دیگر پاسخ گوی واقعیت های جامعه نباشد.
سیاست زدگی، تعلل، و عدم اجماع سبب شده که لایحه ای که می توانست به عنوان یک نقطه شروع برای حمایت ساختاری از زنان عمل کند، هنوز در هاله ای از ابهام باقی بماند.
تصویب قانون بدون نگاه به مفهوم مستقل زن
یکی از چالش های مهم در راه تصویب قوانین حمایتی برای زنان، وجود نوعی نگاه است که تاکید می کند حمایت قانونی نباید تنها متوجه زن باشد، بلکه باید در چارچوب «زن و خانواده» تعریف شود. این دیدگاه، هرگونه واکنش جدی با خشونت را تهدیدی برای انسجام خانواده تلقی می کند. هیچ تردیدی نیست که خانواده یکی از ارکان مهم اجتماعی است. اما وقتی حمایت مطلق از ساختار خانواده به نفی حق فردی زنان می انجامد اهمیت وجود قانونی جامع برای تامین امنیت زنان بیشتر از پیش احساس می شود.
در سال هایی که از تدوین لایحه تامین امنیت زنان در مقابل خشونت می گذرد، هر روز حادثه ای جدید رقم می خورد که خلأ این قانون را به رخ می کشد. این لایحه بارها دستخوش تغییر شده، مفاد مهمی از آن حذف شده و هنوز هم تصویب نهائی اش در هاله ای از ابهام است.
اما پرسش مهم تر از تعلل قانونی، چرایی مقاومت در مقابل تصویب چنین قوانینی است. یکی از دلیلهای تکراری، تلقی نادرستی از مفهوم خانواده و نقش زن در آن است.
زنان باید مطمئن باشند که در صورت وقوع خشونت، نهادهای قانونی از آنان حمایت می کنند
برای مثال، اگر زنی مورد ضرب وجرح همسرش قرار گیرد، در تعدادی رویکردها، مجازات قانونی شوهر، نوعی مداخله در حریم خانواده یا عامل فروپاشی خانواده تلقی می شود. درنتیجه، نه فقط زن از حمایت مؤثر برخوردار نمی گردد، بلکه گاهی حتی برای اقدام قانونی، تحت فشار قرار می گیرد تا «آبروی خانواده» حفظ شود. از طرف دیگر خشونتی که در فضاهای عمومی و در خیابان متوجه زنان است فارغ از بحث خانواده است که باید برای آن، زنان و نیازمندی های آنان را بطور دقیق تر درنظر داشت.
همچنین، زنان باید مطمئن باشند که در صورت وقوع خشونت، نهادهای قانونی از آنها حمایت می کنند. حمایت قانونی از زنان در مقابل خشونت، نه تهدیدی برای نهاد خانواده است و نه نشانه ای از بی اعتمادی به مردان. بلکه تلاشی است برای بازگرداندن اعتماد و آرامش به خانواده، و پیشگیری از خشونت هایی که نتایج انسانی، اجتماعی و روانی گسترده دارند.
تأکید بر حفظ ساختار خانواده، نباید بهانه ای برای نادیده گرفتن صدمه پذیری زنان باشد. برعکس، قانونی که از زن در مقابل خشونت حمایت کند، می تواند زمینه ساز خانواده ای سالم تر و با ثبات تر هم باشد.
امنیت فقط داخل خانه نیست
علاوه بر این ها باید اظهار داشت که امنیت زنان تنها به روابط خانوادگی محدود نمی گردد. شهر باید برای زنان امن باشد؛ با افزایش سطح تحصیلات و هم تمایل بیشتر دختران و زنان جامعه برای اشتغال فارغ از نقش های خانوادگی آنان، این ضرورت احساس می شود که خیابان ها، وسایل حمل و نقل عمومی، محیط های کاری و آموزشی باید از نظر زیرساخت و فرهنگ، بگونه ای تغییر کنند که احساس امنیت را منتقل کنند.
ایمن سازی فضاهای عمومی؛ همچون روشنایی معابر و دوربین های شهری، حمل و نقل عمومی مطمئن و قابل اعتماد، مجازات بازدارنده برای آزارگران خیابانی، وجود نهادهای پاسخ گو در مقابل تهدید، مزاحمت یا خشونت و امکان طرح شکایت بدون تبعات خاص از مصادیق این نوع امنیت هستند که در جهت ایجاد سازوکارهای فوری و حمایتی برای خانمهایی که در خطر قرار دارند، اهمیت دارد.
زمان آن رسیده که گامی عملی برای امنیت نیمی از جمعیت کشور برداشته شود. تصویب یک قانون جامع و قابل اجرا، می تواند آغاز این مسیر باشد. هرچند مصادیق امنیت شهری و اجتماعی تا حدی زن و مرد نمی شناسد و به نفع جامعه است.
در این راستا، لایحه تامین امنیت زنان که سال هاست درحال بررسی است، می تواند اهمیت بالای ی در پیش گیری از چنین حوادثی ایفا کند. این لایحه، با هدف دفاع از زنان در مقابل انواع خشونت ها، همچون خشونت های خیابانی و خانگی، تدوین شده است. با تصویب و اجرای این لایحه، می توان امیدوار بود که اقدامات بازدارنده و حمایتی مؤثرتری برای زنان فراهم گردد.
نه افراط، نه سهل انگاری؛ قانون لازم است
سال ها بحث و بررسی لایحه تامین امنیت زنان نشان میدهد که خلأ قانونی و فقدان سازوکارهای حمایتی، زنان را در مقابل انواع خشونت چه خانگی و چه خیابانی صدمه پذیر نگه داشته است.
تأکید بر این نکته لازم است که امنیت زنان، نه فقط در قالب خانواده، بلکه در تمامی عرصه های اجتماعی باید تضمین شود. با تشکیل زیرساخت های مناسب، آموزش های فرهنگی و تصویب قوانین حمایتی، می توان گامی مؤثر در راستای کاهش خشونت مقابل زنان برداشت.
خلاصه اینکه لایحه تأمین امنیت زنان، از سال ها پیش در دستور کار قرار گرفته بود؛ از دولت های قبل تا امروز، اما با حذف بخش های کلیدی، تغییرات مختلف و نگاه های مختلف سیاسی، در عمل از مسیر اصلی خود دور شده است. برعکس، قانونی که از زن در مقابل خشونت حمایت کند، می تواند زمینه ساز خانواده ای سالم تر و با ثبات تر هم باشد. زمان آن رسیده که قدمی عملی برای امنیت نیمی از جمعیت کشور برداشته شود.
منبع: blogsun.ir
این پست بلاگ سان را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین پستهای مرتبط
نظرات کاربران بلاگ سان در مورد این مطلب