در نشست تخصصی پیشگیری از سقط جنین، مطرح شد؛
قانون جوانی جمعیت در مبحث مقابله با سقط احتیاج به اصلاح دارد
به گزارش بلاگ سان، رئیس مرکز تحقیقات اخلاق و حقوق پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اظهار داشت: به زعم کارشناسان، قانون جوانی جمعیت در مبحث مقابله با سقط، به اصلاح نیاز دارد.
به گزارش بلاگ سان به نقل از مهر، مؤسسه تحقیقات جمعیت کشور با همکاری بنیاد سیاست پژوهی پیشرفت اجتماعی پدیدار، نشستی تحت عنوان «پیشگیری از سقط جنین و نتایج آن» را برگزار کرد. در ابتدای جلسه رسول قبادی، کارشناس حوزه جمعیت به مرور وضعیت سقط جنین در ایران پرداخت.
وی با اعلان اینکه طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی به خروج جنین پیش از هفته بیستم حاملگی یا وزن جنین کمتر از ۵۰۰ گرم را سقط جنین می گویند که به صورت عمدی، خود به خودی و چه سقط عمدی با تجویز پزشک به انجام می رسد.
قبادی اضافه کرد: یک طرحی در سال ۹۸، تحت عنوان «برآورد شیوع سالانه انواع سقط جنین در کشور» به سفارش دفتر جمعیت و سلامت خانواده وزارت بهداشت انجام شده است. در این مطالعه با یک روش در ده استان منتخب کشور، با دو روش غیر مستقیم و مستقیم تعداد سقط را برآورد کرده اند. بر طبق این پژوهش، بین ۳۰۰ تا ۶۰۰ هزار سقط در کشور تخمین زده شده است که به انجام می رسد. بر مبنای روش مستقیم ۳۱۰ هزار سقط برآورده کرده و روش غیر مستقیم بسط شبکه ای یا شمارش آیتم ها بین ۵۳۰ تا ۶۰۰ هزار سقط را نشان داده است.
وی با اشاره به این که آمار در استان ها متفاوت می باشد و در میان زنان ۱۸ تا ۴۹ ساله میانگین ۵۰۰ هزار سقط در کشور انجام می شود؛ اظهار داشت: برخی از کارشناسان اعدادی بالاتر از این را اعلام می کنند که حدود ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار سقط است. گفته می شود این پژوهشها محرمانه است و قابلیت انتشار ندارد. ازاین رو نمی توان به این آمارها اتکا کرد. چون سندی که حالت محرمانه دارد امکان اعتبارسنجی آن فراهم نیست.
این کارشناس جمعیت، اضافه کرد: در این پژوهش، آن هایی که با روش مستقیم شرکت کرده اند، ۳۸ درصد سقط جنین را عمدی و ۴۴ درصد خود به خودی و ۱۷ درصد بیان کرده اند که به علل پزشکی مبادرت به سقط کرده اند. اگر با آمارهای پزشکی قانونی هم رجوع نماییم، سالانه حدود ۱۰ هزار سقط قانونی داریم. در تهران، کردستان، کرمانشاه و گیلان اغلب سقط ها عمدی بوده است. اما در خراسان رضوی، سیستان و بلوچستان و قم نرخ سقط خود به خودی بالا هست.
۷۰ درصد سقط های عمدی، با دارو انجام می شود!
قبادی در مورد نحوه و روش سقط در این پژوهش، اظهار داشت: ۷۰ درصد سقط عمدی ها با داروها چه گیاهی و چه شیمیایی انجام شده است. سقط جنین خود به خودی هم به صورت کورتاژ بوده و اکثراً این گونه انجام داده اند. بیشتر سقط های خود به خودی یا پزشکی در مطب یا بیمارستان رخ داده است. اما ۶۰ درصد سقط های عمدی در منزل انجام شده است. ۶۵ درصد با رضایت زوجین بوده است. در ۲۸ درصد از سقط های انجام شده زن خواستار سقط بوده و در ۶ درصد موارد شوهر این تقاضا را داشته است. بررسی ها نشان میدهد در ۱۰ درصد گزینه ها، پدر در جریان سقط جنین نبوده است.
قبادی ضمن اشاره به نتایج پیمایش زندگی خانوادگی در ایران در رابطه با مبحث سقط جنین، اظهار داشت: در مناطق شهری ۲۰ درصد از پاسخگویان تجربه حاملگی ناخواسته داشته اند. از این تعداد ۲۰ درصد بچه را نگه نداشته اند و به حیات آن پایان داده اند. نیمی از آنها با جراحی و نیمی با دارو این کار را انجام داده اند. ۴۸ درصد از آنها گفته اند با تجویز پزشک مبادرت به سقط کرده اند و ۵۲ درصد اعلام نموده اند که یک تصمیم شخصی بوده است. در همین سال ۳۰ درصد عنوان کرده اند که این حاملگی بدون برنامه ریزی بوده است.
در بخش بعدی این جلسه، مسعود عالمی نیسی، رئیس مؤسسه تحقیقات جمعیت کشور با اعلان اینکه مبحث سقط جنین از دو جنبه حائز اهمیت است؛ اظهار داشت: از جنبه شرعی و دینی، سقط جنین حرام تلقی می شود و منع شده است. جنبه دیگر بحث سیاست گذاری جمعیت است، حتی اگر کمترین آمار را هم لحاظ نماییم. چیزی در حدود یک سوم موالید کشور را در بر می گیرد. این یعنی حتی اگر درصد کمی از این تعداد را هم پیشگیری نماییم، می تواند در افزایش نرخ باروری تأثیرگذار باشد.
عالمی اضافه کرد: طبیعتاً سقط دلایل پیچیده ای دارد و به همین راحتی نمی توان گفت، سقط جنین را کاهش بدهیم. برداشت من اینست در مجموع ما در قانون ممنوعیت ایجاد کردیم اما باید دید در عمل چه اتفاقی خواهد افتاد. پس از یکسال اجرای قانون، آیا جامعه واکنش مثبت نشان میدهد یا خیر؟! البته واکنش رسانه ای خیلی مثبت نیست اما باید دید در حقیقت و بین مردم چه موضوعی رخ می دهد.
دلیل تصمیم به سقط جنین، لزوماً اقتصادی نیست!
رئیس مؤسسه تحقیقات جمعیت ضمن اشاره به سبب برگزاری این نشست و ارتباط آن با پیشنهادهای سیاستی ذیل برنامه هفتم توسعه، اظهار داشت: این برنامه در امتداد سلسله نشست های در ارتباط با برنامه هفتم است و به نظر من اگر بتوانیم احکام مناسبی برای سقط جنین در برنامه هفتم پیشنهاد بدهیم خیلی مؤثر است. برای مثال ۱۲ میلیون مجرد در سن ازدواج داریم و ازدواج این ها می تواند باعث تحول شاخصهای جمعیتی بشود یعنی در حوزه سقط هم یک پله جلو هستیم. در این مساله به دلایلی فرد مبادرت به سقط می کند. به نظر بحث ممنوعیت قدم اول است. ما باید کاری نماییم تمایل به این مساله کم شود. باید افراد تصمیم به حفظ فرزندشان بگیرند.
در ادامه این جلسه، صابر جباری سرپرست مرکز جمعیت، سلامت، خانواده و مدارس وزارت بهداشت با اشاره به این که مبحث سقط و مسائل پیرامونی آن جز مسائل مهم است؛ اظهار داشت: آمار سقط خود به خودی بالاست، برآورد می شود، بخشی از این تعداد که ما اسمش را می گذاریم، خود به خودی؛ خود به خودی نیست! یعنی بالاخره به سبب اختلال ژنتیک و غیره و ذلک هست و یک بخشی از آن سقط های دستکاری شده است؛ جلوه و بروزش خود به خودی است اما در حقیقت سقط عمدی است.
جباری اضافه کرد: یک بخشی از این مساله به سبب تغییر سبک زندگی ما است که در قانون جوانی جمعیت، به آن پرداخته شده است. ماده ۶۵ که مبحث پدافند غیرعامل که مخاطرات حاملگی است این دیده شده است. فرض بفرمائید یک محصول کشاورزی به کشور وارد می شود، ما بانک اطلاعاتی دقیقی نداریم که بررسی نماییم آیا این محصول تراریخته است یا خیر. اگر تراریخته است آثار سویی بر باروری دارد و سایر مخاطرات پرتویی، رادیو اکتیو و بقیه. این ها گزاره هایی مطرح است که دارد ما را تهدید می کند اما دقیق نشده است. این یک تکالیف مهم می باشد که در قانون دیده شده است. برنامه کاهش و مهار سقط خود به خودی در برنامه های وزارت بهداشت دیده شده است که هنوز به سرانجام نرسیده است.
پزشکان نسبت به حرمت شرعی سقط جنین پیش از ۴ ماهگی، آگاه نیستند!
سرپرست مرکز جوانی جمعیت وزارت بهداشت در ادامه ضمن اشاره به اهمیت رسیدگی به مساله سقط های عمدی، اظهار داشت: اسقاط جنین یا سقط عمدی مبحث مهمی است. این به تبع برنامه تنظیم خانواده، جز تبعاتش بوده است. فشار روانی ناشی از این مساله که من یک بچه دارم و بیشترش را نمی خواهم پس بروم جنین را سقط کنم در امتداد همین مساله است. از سوی دیگر چند سالی است که گروههای مردمی برای جلوگیری از سقط جنین عمدی فعالیت می کنند؛ تجارب نشان میدهد که بخشی از این مساله از فرهنگ عمومی و بخشی از فرهنگ بهداشتی نشئت گرفته است. برای عموم مردم و پزشکان، این طور وانمود شده و جا افتاده است که سقط زیر ۴ ماه اشکال ندارد. یعنی اگر روح نباشد اشکالی ندارد. ما وقتی این مسئله را در وزارت بهداشت اصلاح می نماییم خیلی ها با تعجب نگاه می کنند و می گویند ما فکر می کردیم زیر ۴ ماه اشکال ندارد. در صورتیکه این گزاره باید مدنظر قرار بگیرد.
وی اضافه کرد: برای پیش گیری از سقط عمدی جنین در بخش خود به خودی اش هم می شود، مداخلاتی کرد البته کار سختی است. اما کار عمدی اگر مداخله خوب واقع بشود، مؤثر است. بحث دیگر مبحث اباحه گری و تسهیل سقط در کشور است که اشکالی ندارد. ما اخیراً سند رسانه ای از کشور انگلستان ترجمه کرده ایم که برای مواجهه بین دو تفکر در مبحث سقط، اقدامات و برنامه ریزی انجام شده است. اسم این سند را گذاشته اند، «راهنمای روزنامه نگاران، سردبیران و رسانه ها؛ نحوه گزارش سقط جنین» توضیح می دهد که اگر می خواهند در رابطه با سقط مطلب بنویسند چگونه و با چه ادبیاتی انجام بشود. کل رسانه های انگلیس موظف شده اند از این سند در مبحث سقط، تبعیت کنند.
وی اضافه کرد: اصل مبحث در گفتمان سازی و فرهنگ سازی است اگر سقط را به عمومی و بهداشتی تقسیم نماییم این بخش اول عمومی بود. یک بخشی از مساله سقط به تمرکز به اجرای دقیق قانون برمی گردد. این که اگر ما سامانه ملی باروری سالم را بتوانیم دقیق بکنیم. آن وقت دقیقا میزان سقط مشخص می شود. رصد نماییم که آمار ما دقیق چقدر است. هم آمار بالاست و هم از حیث این که ما کشور مسلمان هستیم یک مورد هم بالاست. از حیث ملی و جمعیت هم اهمیت دارد. اما اگر مبحث جمعیت هم نباشد این مساله اهمیت دارد.
قوه قضاییه، نسبت به قتل جنین برخورد جدی کند!
سرپرست مرکز جوانی جمعیت، در ادامه اظهار داشت: یک سری اقدامات ایجابی برای جلوگیری از سقط جنین باید انجام دهیم. در این بخش دو گروه مخاطب کلی داریم. یک گروه پزشکان، پیراپزشکان و بخصوص متخصصان زنان و ماماها هستند که رابطه تنگاتنگی با مادران آبستن دارند. گروه دوم یا عموم مردم هستند که در این بین یک فرهنگ سازی عمومی برای این مساله نیاز داریم که اصلاً سقط جنین از منظرهای مختلف گناه کبیره است. حکم قتل نفس دارد. این مسئله آنقدر مهم می باشد که حتی در روابط نامشروع هم از نظر شرعی اجازه سقط نداریم. در این خصوص باید اطلاع رسانی صورت گیرد و در رویکرد ایجابی باید حس و عاطفه مدنظر قرار گیرد.
جباری در انتها در مورد اصلاح رویه قضایی در برخورد با سقط جنین، اضافه کرد: ما باید اقدامات سلبی را هم انجام دهیم. همه این مسائل در کنار یکدیگر اهمیت دارد. قوه قضاییه باید به تخلفات در امتداد قانون جمعیت، اهتمام بیشتری ورزد. در اقدامات سلبی وزارت بهداشت جلوی تخلفات را می گیرد؛ اما قاضی قرار منع تعقیب صادر می کند. این چالشی است که باید اصلاح گردد. قانونگذار هم این را جدی دیده است. رویه قضایی باید مشخص شود. یا قضات خیلی نسبت به مبحث حساس نیستند. یا اشراف به قانون ندارند یا اشکال حقوقی هست و بنا بر این برخورد جدی نمی گردد. در بخشی از سقط جنین، گروه پزشکان مقصر هستند و البته بسیاری از این ها اعتقاد مذهبی دارند و نمی دانند که این مساله گناه دارد و حرام است و فکر می کنند قبل ۴ ماه، مشکل شرعی ندارد.
در بخش دیگر این جلسه، محمود عباسی، رئیس مرکز تحقیقات اخلاق و حقوق پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، ضمن اشاره به اهمیت پرداختن به مساله شرعی، سقط، اظهار داشت: اگر بخواهیم از منظر ادیان به مبحث نگاه نماییم. نگاه ادیان کاملاً مشخص است مثلا در مسیحیت هرگونه دخل و تصرفی در آنچه که بعنوان خلقت خداوند یاد می برند ممنوع می باشد و متناسب با کشورهای مختلف هم دیدگاه های متفاوتی عرضه کردند که من به اختصار به آن اشاره می کنم. مبنای اندیشه ورزی در حوزه حقوق در بین کشورها نوعاً برگرفته از موازین اخلاقی و فلسفه اخلاق و اندیشمندان اخلاقی است. می توانیم بگوییم که رویکرد کلی اخلاق بر ممنوعیت است مگر در موارد خاص و در شرایطی که اقتضا می کند که سقط جنین وجود داشته باشد.
قانون جوانی جمعیت در مبحث مقابله با سقط، به اصلاح نیاز دارد!
وی اضافه کرد: در جاهایی قانون گذار باید ورود کند در این عرصه، هم برای صیانت از حقوق اجتماع و هم صیانت از جمعیت، مذهب و اخلاقیات و ارزش های حاکم بر جامعه. در یک جاهایی هم قانونگذار باید انعطاف نشان بدهد در مقابل سقط جنین، آنجا که خطری مادر یا جنین را تهدید می کند. بیماریهای ژنتیک و برخی بیماریهای ناهنجاری های جنینی. متأسفانه قانونگذار ما در واقع گرچه نوآوری های خیلی خوبی از حیث پشتیبانی از افزایش جمعیت داشته است، چون یکی از چالش های جدی جامعه ما چالش جمعیت است و لازم است که دولت و حکومت نسبت به مبحث ورود بکند و اتفاقاً این همچون جاهایی هست که دولت ها می توانند مداخله بکنند و وقتی با چالش هایی این چنینی یک کشور مواجه می شود دولت ها حق مداخله دارند.
عباسی با اشاره به خلاءهای قانون جوانی جمعیت در مبحث مقابله با سقط جنین، اظهار داشت: با وجود این که قانونگذار برخی نوآوری ها در این عرصه داشته ولی در مورد اصلی ترین و مهم ترین مبحث که سقط جنین در کشور است هیچ ابتکاری ندارد و متأسفانه فقط در آن قسمت ها مخصوصاً وقتی ماده ۵۶ و ماده ۵۷ را بررسی می نماییم تقریبا می شود اظهار داشت که ما در همین ماده ۵۶ قانون، ۲۹ تا اشکال اساسی دیدیم. در اینجا قانونگذار از این حیث هیچ ابتکاری نداشته و شاید چالش هایی هم ایجاد کرده، قضات ما در تفسیر این قانون، برداشت از این قانون، اختلاف نظرهای بسیار اساسی دارند.
این حقوق دان اضافه کرد: ما برنامه هفتم را پیش رو داریم و اگر فرصت باشد ما خلاءهایی در قانون خانواده و جوانی جمعیت می بینیم بتوانیم در برنامه هفتم توسعه به این مساله بپردازیم که یکی از چالش های جدی جامعه هم همین بحث جمعیت هست. ما باید از این فرصت ها حداکثر استفاده را داشته باشیم. من فکر می کنم این قانون با مشکلات جدی مواجه می باشد و نیازمند بازبینی است. در بخشنامه ماده ۵۶ کوشیدیم برخی از خلاءها را در پیش نویس بگنجانیم که همین روزها رئیس قوه قضاییه آنرا ابلاغ می کنند و حوزه های دیگر که احتیاج به دستورالعمل دارد که قوه قضاییه باید این کار را بکند. به نظر من این کار، کار قوه قضاییه نیست. ما نیازمند این هستیم که حتما در قوانین عادی و بخصوص در برنامه های توسعه به این مساله بپردازیم.
آگاه سازی؛ مهم ترین عامل کاهش سقط جنین است!
در پایان این نشست هم علی پور مؤمن نویسنده مستند خونریزی، در مورد این اثر رسانه ای، اظهار داشت: این مستند به پروژه ی قانونی شدن سقط جنین می پردازد. از زمان ساخت این مستند تا امروز بازخوردهای خوبی گرفتیم. خدا را شکر افراد زیادی با دیدن این مستند دیدگاه متفاوتی نسبت به سقط جنین پیدا کردند و برخی از خانواده هایی که قصد سقط داشتند بعد تماشای این مستند راه جایگزین و بهتری را به جای از بین بردن جنین خود، پیدا کردند. همین مبحث انگیزه و انرژی را برای فعالیت دراین زمینه چند برابر کرد.
وی اضافه کرد: در سال ۱۴۰۰ یک کمپین مردمی را به نام نجات آرزوها، شروع کردیم. استقبال مردم از شرکت در این کمپین به قدری بود که ظرف مدت کوتاهی چند هزار نفر این کمپین را شناختند و خیلی از خانم های دغدغه مند آغاز به فعالیت در این کمپین مردمی کردند. تجربه ای که ما به آن رسیده بودیم این بود که «آگاه سازی» مهم ترین عامل کاهش آمار سقط جنین است. به همین دلیل کار ویژه نجات آرزوها آگاه سازی در مورد حیات جنین تعریف شد.
پور مؤمن ضمن اشاره به اهمیت آگاه سازی در مبحث سقط، اظهار داشت: بسیاری از خانواده ها وقتی متوجه حقیقت سقط جنین می شوند نسبت به این کار مردد می شوند. بسیاری از مادرها و پدرها وقتی متوجه می شوند جنین از بدو لقاح دارای DNA منحصر به فردی هست که در تاریخ جهان هیچ موجودی قبل و بعد او این DNA را نداشته است، و یا وقتی از این حقیقت آگاه می شوند که در ۱۰ هفتگی، تمام بدن جنین به لمس حساس است و حتی اگر جسمی به کف دست او برخورد کند دست خویش را مشت می کند. از این کار منصرف شده و راه بهتری برای حل مشکل خود پیدا می کنند. به همین علت است که تاکید داریم کار فرهنگی و آگاه سازی در زمینه حقیقت سقط جنین باید جز اولویت های گروهی از مردم و مسئولین باشد.
این فعال اجتماعی با اعلان اینکه به سبب سادگی و روشنی حقیقت سقط جنین همیشه گفتگو سبب کاهش سقط جنین می شود؛ اضافه کرد: تجربه ی کشورهای دیگر نشان میدهد که در مقاطعی باب گفت و گو کاملاً بسته شده و بحث جدلی شده و تعصبی با مبحث برخورد می شود. بعنوان مثال سال قبل که سقط جنین در کلمبیا قانونی شد. برخی از مردم به رقص ها و جشن های خیابانی پرداختند بدون توجه به این که چه چیزی درحال قانونی شدن است. مجوز از بین بردن بچه ها زمانی صادر شد که ماجرای سقط جنین وارد دو قطبی شده بود و موافقان و مخالفان تعصبی به مبحث نگاه می کردند. دو سال پیش هم در آرژانتین این صورت گرفت و سالهای قبلش در کشورهای دیگر. شاید برای شما این سوال پیش بیاید که این اتفاق چطور در کشورهای مختلف افتاد؟
وی با اشاره به اهمیت اقناع سازی مردم در مورد مبحث سقط جنین، اظهار داشت: من آینده ایران را برای شما پیشبینی می کنم. اتفاقاتی که مو به مو خواهد افتاد. در آینده خواهیم دید که یک خبرگزاری خبر آبستن شدن خانمی بر اثر تجاوز را اعلام می کند. آن زمان است که پروژه بحران سقط جنین در ایران آغاز می شود. رسانه ها با صدای بلند فریاد می زنند که چرا باید یک زن تنها از بچه ای که حاصل تلخ ترین لحظه زندگی اوست نگهداری کند؟ چرا قانون اجازه ختم این حاملگی را نمی دهد؟ آن موقع است که دیگر باب گفت و گو بسته می شود و فضای کشور، جدال و داد و بیداد می شود.
این فعال اجتماعی اظهار داشت: رسانه ها به مردم نمی گویند که این مورد استثناست و بیشتر از نود درصد سقط های کشور در بستر خانواده اتفاق می افتد. با این جنجال رسانه ای مردم فکر می کنند این موضوع هزاران بار درحال رخ دادن است و به سرعت یک دو قطبی جنجالی و تعصبی شکل می گیرد. در آن زمان دیگر نمی توان راجع به چیستی سقط یا حیات جنین صحبت کرد چون سوژه مظلومی وجود دارد که رسانه به او ضریب چند برابر می دهد بدون این که از حق زندگی و حیات جنین چیزی بگوید. آن زمان دیگر حرف طرفداران زندگی شنیده نمی شود و فقط حرف طرفداران سقط رسانه ای و شنیده خواهد شد.
پرهیز از جمعیتی کردن مساله سقط!
این مستندساز، اضافه کرد: اگر این دو قطبی در ایران شکل بگیرد انجام سقط جنین به یک پرستیژ اجتماعی تبدیل خواهد شد و گروهی از مردم از آن بعنوان حق تسلط بر بدن خود یاد خواهند کرد بدون این که به حس و ادراک جنین و حق حیات این انسان مظلوم توجه نمایند. من از مسئولین تقاضا دارم که این بحران را به کشور نزدیک نکنند. گاهی صرف صحبت کردن مسئولین راجع به سقط جنین و ربط دادن این مساله به موضوعات جمعیتی، ایران را برای ورود به این دو قطبی آماده خواهدنمود.
پور مؤمن در ادامه با اشاره به لزوم پرهیز از جمعیتی کردن مساله سقط، اظهار داشت: جمعیت یک بحران اجتماعی است و سقط یک عمل ضد انسانی. وقتی که برای حل یک بحران اجتماعی به فکر کاهش آمار سقط جنین می افتیم مثل اینست که جان یک بازیکن فوتبال را نجات دهیم تا به مسابقه پیش روی تیم ما برسد. سقط جنین بحث مرگ و زندگی است. اگر ایران دارای ۵ میلیارد نفر جمعیت بود آیا این عزیزان به فکر سقط جنین می افتادند؟ بهتر است مبحث سقط بعنوان یک عمل غیر انسانی بررسی شود نه چیز دیگری. طرفداران سقط جنین خیلی علاقه دارند که سقط جنین را به جمعیت بچسبانند تا هم سبب تقلیل و سبک شمردن این عمل غیرانسانی شوند و هم کشور را به سمت دو قطبی شدن حرکت دهند.
وی ضمن اشاره به راهکارهای سیاستی مقابله با سقط جنین، اضافه کرد: غیر از آگاه سازی عمومی در مورد زنده بودن جنین، داشتن یک سامانه پاسخگویی به سوالات مردم بسیار پر اهمیت است. اگر فردی صاحب فرزندی ناخواسته شد سوال های فراوانی برای او ایجاد می شود.
اگر سامانه ای تلفنی برای پرسیدن این دست سوالات به وجود بیاید آگاهی جامعه نسبت به باروری سالم و مراحل رشد و چیستی جنین بشدت بالا می رود. این سامانه می تواند به تمام مادران آبستن چه خواسته چه ناخواسته در هر مرحله ای از حاملگی کمک نماید و تمام سوالات یک مادر آبستن را پاسخ دهد.
پور مؤمن در انتها با بیان تجربه مشابه اطلاع رسانی از راه سامانه در دوران کرونا، اظهار داشت: نمونه موفق این طرح که در ایران انجام شد سامانه ۴۰۳۰ بود که برای اطلاع رسانه کرونا مورد استفاده قرار گرفت. مردم می توانستند هر گونه سوالی در مورد این ویروس را بپرسند. این کار سبب افزایش آگاهی و کاهش ترس عمومی شد. هم اکنون فعالین مردمی فراوانی در کشور می باشند که حاضرند در امتداد افزایش آگاهی مردم فعالیت کنند. آنها می توانند به وسیله این سامانه مشغول پاسخ دهی به سوالات مردم شوند و حتی میتوان از همان زیر ساخت سامانه ۴۰۳۰ که هم اکنون موجود است استفاده گردد.
منبع: blogsun.ir
این پست بلاگ سان را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین پستهای مرتبط
نظرات کاربران بلاگ سان در مورد این مطلب