صحنه هایی دردناک تر از ترور شهید رضایی نژاد را در جنگ اخیر دیدم
به گزارش بلاگ سان، مشاور امور زنان و خانواده رئیس سازمان انرژی اتمی، اظهار داشت: صحنه های بسیار دردناک تر از صحنه ترور همسرم (دانشمند هسته ای شهید داریوش رضایی نژاد) را در جنگ ۱۲ روزه دیدم.
به گزارش بلاگ سان به نقل از مهر، شهره پیرانی در نشست زهرا بهروزآذر معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهور با مشاوران امور زنان و خانواده وزرا و نمایندگان دستگاههای اجرایی، اظهار نمود: جنگ برای ما جنگ ۱۲ روزه نبود بلکه بیشتر از ۶ هزار روز است که درگیر جنگ هستیم. خیلی از دوستان خویش را همراه با خانواده از دست دادیم.
وی ضمن اشاره به این که احتیاج داریم یک پژوهش در معاونت زنان در رابطه با جنسیت و جنگ صورت گیرد، توضیح داد: جنگ با سوانح متفاوت می باشد. اضطراب و ترس منتشری که جنگ بوجود می آورد متفاوت می باشد. من صحنه های بدی دیدم، صحنه های خیلی دردناک تر از صحنه ترور همسرم را دیدم. به منزل آقای ذوالفقاری رفتیم که هنوز پیکر ایشان و پسرشان پیدا نشده بود. پیکر همسر ایشان پیدا شده بود و انفجار ایشان را به ساختمان بغلی برده بود. تنها یک پا پیدا شد. نمی دانستند این پای آقای ذوالفقاری است یا پای پسرشان است. پس از دو روز پیکر کاملا سوخته دکتر ذوالفقاری پیدا شد. تعداد زیادی از همسایه ها هم شهید شدند.
مشاور امور زنان و خانواده رئیس سازمان انرژی اتمی، افزود: بر سر صحنه شهادت مینوچهر و همسرش رفتیم. یک ساختمان ۵ طبقه پایین آمده بود و همگی شهید شده بودند. ساختمان بغلی از طبقه سوم به پایین همه شهید شده بودند. سه روز بعد پیکر بی سر همسر مینوچهر و پیکر مینوچهر پیدا شد. صحنه عکس از خانم عباسی در رسانه ها منتشر گردید. کسی نمی داند ایشان بر حسب اتفاق و به شکل معجزه زنده ماندند. ایشان تنها کسی بود که در صحنه بود و زنده مانده بود.
پیرانی اضافه کرد: بعنوان یک همسر شهید اعتراف می کنم این ترس تا ابد با ما هست ولی در عین حال من اعتقادم اینست که ما را قوی تر می کند. شعار نمی دهم. تا یک سال بعد شهادت همسرم زندگی عادی نداشتم و صحنه برخورد گلوله هایی که به همسرم خورد را به یاد داشتم، فکر این که چه طور آرمیتا را مدیریت کنم همواره با من بود. به خانواده شهدا می گویم که این شرایط سخت هست اما از پس آن بر می آیید. این خصوصیت زنان است. شاید مردها کمتر بتوانند این امر را تجربه کنند. زنان این خصوصیت را در طبیعت خود دارند.
وی اضافه کرد: چیزی که من را ۱۴ سال زنده نگه داشت حمایت اجتماعی بود. در کنار روان شناس هایی که کنار ما بودند و هنوز به آنها رجوع می کنیم؛ بیشتر از آنها حمایت اجتماعی و مردم کنار ما بودند. در این ایام جنگ ۱۲ روزه وزارت خانه ای نیست که صدمه ندیده باشد. صدمه صرفا شهادت نیست. خیلی آدم ها زنده ماندند و شرایط آنها به مراتب سخت تر است. با ۵ نفر از خانواده هایی که در زندان اوین عزیزان آنها شهید شدند صحبت هایی داشتم؛ بسیاری از افراد را ما نمی بینیم و این دردناک و کلیشه ای است. اشخاصی هستند که عبور پهپادها و جنگنده ها را دیده اند، صداهای جنگ را شنیدند. از درون اینها میتوان پژوهش های خوبی استخراج کرد که برای موارد احتمالی بعدی به کار آید تا اگر خدایی نکرده موردی پیش آمد از آنها استفاده نماییم.
منبع: blogsun.ir
این پست بلاگ سان را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین پستهای مرتبط
نظرات کاربران بلاگ سان در مورد این مطلب